اهمال کاری (Procrastinating) یا تعلل در کارها و به عقب انداختن امور مهم زندگی موضوع متداول این روزهاست که خیلی ها گلایه مندند از خودشان که خواهان شروع یک فعالیت هستند اما نمیدانند چرا از انجامش امتناع میکنند! و یا کاری که تصمیم گرفته اند را آغاز نمیکنند و یا در انجام کاری که شروع کرده اند؛ تنبلی میکنند و به عقب می اندازند آن را و خود را مشغول امورات دیگر چون فضای مجازی میکنند. انگار اراده و انگیزه کافی را ندارند و به ناچار یا بی خیال آن فعالیت میشوند و یا خود را بر اینکه آن فعالیت به درد نمیخورد، قانع میکنند و رهایش میکنند. یا اینکه ممکن است خود را بابت عدم انجامش سرزنش کنند و عذاب وجدان زیادی به خود وارد کنند.
اهمال کاری دلایل مختلفی میتواند داشته باشد؛ در اینجا به یکی از دلایل آن که کمالگرایی (perfectionism) است، میپردازیم. البته منظورمان کمال گراییِ نادرست و ناهنجار و یا همان کامل گرایی است. شاید برایتان سوال باشد که چطور ؟ بله ! فرد کمال گرا مدام در ذهن خود میپروراند که همه چیز باید به صورت تمام و کمال آماده باشد تا بخواهیم اقدامی برای شروع داشته باشیم و به این طریق اقدام به عمل را مدام به تعویق می اندازد. کمال گرایی که در ایرانیان نیز به وفور دیده میشود، صفتی سراسر منفی نیست؛ بلکه افراد کمالگرا همیشه شوق زیادی به پیشرفت و باز کردن مسیرها و فتح قله های جدید دارند. اما گاهی این کمالگرایی به افراط می انجامد و یا فرد موفق نمیشود با کمالگرایی خود به درستی مواجه شود و در نتیجه کمالگرایی به جای اینکه او را در آغاز یک فعالیت، در انجام یک پروژه بزرگ و یا بازکردن مسیر و قله های جدید یاری رساند، مانع میشود و به تناوب میخواهد که همه جزئیات و همه ابعاد مقدماتی کار را به درستی محقق کند تا سپس آن را آغاز کند. امری که غالبا به راحتی محقق نمیشود و او را دچار اهمال، سرخوردگی و یا سرزنش میکند.
یکی از شاخصهای اصلی کمال گرایی ناهنجار، تمایل فرد به تعیین استانداردهای بالاست؛ آن قدر بالا که فرد خودش هم میداند که شاید هرگز به آن سطح نرسد! پس لاجرم هرگز به انجام آن عمل دست نمیزند. این بی فعالیتی عدم اقدام و شروع کار ممکن است در فرد استرس ایجاد کند و او را مضطرب کند. ولی در اینجا یکی از سازوکارهای دفاعی به کمک او می آید و فرد را قانع میکند که “نه، تو اهمال کار نیستی و کار اشتباهی نکردی. چون شرایط به صورت تمام و کمال آماده نبوده است ، تو کار را شروع نکردی! مشکل از تو نیست ! بلکه ایراد کار در فراهم نبودن شرایط است”
کمال گرایی نادرست، نانشانه هایی هم دارد؛ مثلا اگر:
آنگاه بله ! شما احتمالا نشانه های کمال گرایی نادرست را دارید و بهتر است نحوه مواجهه درست با این ویژگی خود را یاد بگیرید. چرا که اگر طبق استانداردهای سنگین او عمل نمیکردید، دستاوردهای بیشتر و متعالی تری میداشتید.
کمال گرایی موجب میشود تا به دنبال نشانه هایی باشید که ثابت شود که عملکردتان مطلوب نیست !
اعتماد به نفس خیلی پایین میتواند از نشانه های کمال گرایی افراطی باشد؛ تا آن جا که فرد با کوچکترین بازخورد منفی به هم بریزد و از ادامه مسیر منصرف شود . حال آن که افرادی با عزت نفس بالا هم بر خود و هم بر منابع موجود شناخت دارند و برنامه های منظم چیده شده خود را با اطمینان و سماجت بیشتری ادامه میدهند ضمن آن که یک خلل کوچک در امور آن ها را از پای در نمی‌آورد.
و اکنون که با اهمال کاری و کمالگرایی افراطی به عنوان یکی از علل آن آشنا شدید؛ برخی راهکارها برای رفع یا کاهش اهمال کاری ناشی از کمالگرایی افراطی را با خود مرور و تمرین کنید.
شاید اولین اقدام برای کنار گذاشتن اهمال کاری این است که بپذیریم هیچ کس و هیچ چیز در این جهان کامل نیست ! پس تنها چیزی که اهمیت دارد این است که برنامه داشته باشیم ، اقدام کنیم ، و ادامه دهیم … و از یاد نبریم که آن چه مهم است مسیری است که طی می کنیم ، مسیری که گاه افتان و گاه خیزان می رویم ، و مهم این است که “میرویم” !… و اجازه نمیدهیم اهمال کاری ما را در گوشه ای از این مسیر زندگی مان بنشاند و به ما بخندد.
تنها شروع کنیم و بدانیم که با وجود تمام کمبود یا نبودها آنچه در نهایت مهم است ما و اقدامات ماست …
تو قدم به راه نه و هیچ مپرس، خود راه بگویدت که چون باید رفت.
#پرشین_تراپیست ، #مشاوره_آنلاین ، #روانشناس_فارسی_زبان ، #اهمالکاری ، #کمالگرایی ، #Procrastinating ، #perfectionism ، #justdoit
